Tradities, runderrollade en Matzes

Tradities: Ik ben er gek op.

Nee Ik overdrijf niet. Ik vind Sinterklaas fantastisch en ik ben persoonlijk  van mening dat het verboden zou moeten worden dat kinderen voor hun 10^de weten dat Sinterklaas eigenlijk de helpende hand van hun ouders is (note to myself: Stef hij bestaat echt niet! ) Hoewel ik ruim de leeftijd ben gepasseerd, vind ik surprises, gedichten, de jutezak en pepernoten geweldig. Ik denk dat ik vooral het verassingselement zo waardeer, het verklaart in ieder geval waarom ik zelden koop wat er op het lijstje staat. Volgend jaar ben ik dus ook absoluut in Nederland met sinterklaas. Ik  moet toegeven dat ik nu ook niet te klagen had over gebrek aan Sinterklaas, dankzij mijn tante die een chocolade letter en een presentje met gedicht had opgestuurd.  Daarnaast had mijn vriendinnetje met haar vriend muziek digitaal naar me toegestuurd (na het beluisteren, werd ik nog blijer)
Hoewel ik dus verzot ben op tradities, heb ik niet zo veel met kerst. Ik  vind het best gezellig en een doos Matzes bij het kerstontbijt en een runderrollade maken me als een kind zo blij, maar ik heb er niet zo veel mee.
Terwijl ik op straat loop, waarbij Brad Pitt  me semi-speels aankijkt op de Chanel Nr5 reclame, bedenk ik me dat  Kerst  zeer zichtbaar aanwezig is in Cardiff.  Vele vinden dit waarschijnlijk fantastisch  met de (kleine) kerstmarkt, de blauwe led-verlichting (bah bah bah vast een blinde die blauwe led-verlichting heeft gekozen) en  de ruime variatie aan straatmuzikanten. Ik denk dat ik iets heb tegen de burgerlijkheid die ervan af straalt in deze dagen. Ja ik ben me ervan bewust dat dit een beetje tegenstrijdig is en het word nog erger als ik toegeef dat ik liever kaarten stuur dan een e-card.

Hoewel kerst dus erg aanwezig is in Cardiff, is dit nog meer zichtbaar in het drank gebruik van de gemiddelde Brit. In plaats van openbaar dronkenschap om 4 uur is dat nu om 2 uur. Ongelofelijk! Er lijken meer daklozen rond te lopen die vrolijk (maar vals) meezingen met de straatmuzikanten , terwijl de dames zijn nog steeds half bedekt rond lopen. En voor jullie informatie ook hier is het 5 graden boven 0.  Nu moet ik zeggen dat de dames vaak flink wat reserves op hun lichaam hebben, waardoor ze het vast minder koud hebben.
Mochten jullie hiervan een vreemd beeld krijgen, er is een televisie serie te zijn genaamd De Valleys op MTV. Ik werd hier vorige week persoonlijk over gebeld door een kennis uit Denemarken, die wilde weten of het op waarheid was berust. Na het zien van de serie, kan ik zeggen: Ja het is zeer realistisch.  Overigens het is een vreselijk programma met het niveau van de Haagse Harries die veel te vaak op t.v. komen.

Over opgeblazen mannen gesproken. De mannen in Cardiff zijn redelijk afgetraind, dit in tegenstrijd met hun wederhelft. Wat dus ook opvalt in de sportschool. De Badr Hari’s van Cardiff dragen ook hier graag een diep uitgesneden t-shirt wat hun armen en borstkas goed doet uitkomen. Ik heb echt helemaal niets met Michellin mannetjes (zo laat dat misverstand nu voor eens en altijd uit de wereld geholpen zijn), ik vind het echt vreselijk. Het erge is ook dat te gespierde mannen altijd een raar loopje hebben: hun boven lichaamrond draait ongeveer 200 graden en hun vaak ongespierde onderlichaam maakt veel te kleine passen. Sportschool mannen vallen bij mij in het zelfde rijtje als mannen die alleen over de pk van hun auto kunnen praten (T.L.L. oftewel saunaman als je een alias zoekt voor je reactie dit keer, inspireer ik je graag: kiloknaller).

De afgelopen weken hebben we allerlei projecten moeten uitvoeren voor het vak Developing the professional. In het kader van dit vak werden er allerlei leuke dingen georganiseerd door en voor studenten. Zo zijn we vorige week met een deel van onze klas een film gaan kijken, er werd democratisch besloten om Die Hard (In het Duits: Sterb langsam)  te gaan kijken. Ik blijf het erg boeiend vinden dat in Duitsland nog steeds 90% wordt gesynchroniseerd en vooral met zo een vreselijke stem als Arnold S ,ook bekend als de Governator. Wat voor mij echt het summum was, was het diner in het kasteel van Cardif. Een project groep had 25 plaatsen voor het diner in het kasteel gereserveerd. Iedereen werd gevraagd om op ‘chic’ te komen. En dat was ook wel redelijk gelukt. Het diner bestond uit 4 gangen en er werden alleen streekgerechten geserveerd. Heerlijke Glamorgan sausages als voorgerecht (nee dit is geen vlees), een onbestendige pittige soep (nog steeds geen idee, maar smaakte erg goed), biefstuk met groentes en een toetje. Absoluut de moeite waard ! Hulde voor deze projectgroep.

Nog 5 dagen en ik land weer op Nederlandse bodem. Heerlijk! Mocht iemand zeggen waarbij ik op visite kom: Stephanie waar heb je zin? Ik heb wat voorbereid, want straks schieten zoveel gerechten door mijn hoofd, dat ik het niet meer weet

-        Spinazie met aardappelen en een gehaktbal

-        Sushi

-        Salade met biefstuk

-        Spaghetti carbonara Napolitana

-        Hete pasta

-        Biefstuk

-        Vis

-        Lasagne Alamana

Conclusie Dot, ik eet weer vlees, maar ik bescouw mezelf nog steeds als flexitarier:)

Toch weet ik zeker dat een goed glas wijn en jullie gezelschap een ingrediënt is wat vast overal goed bij past.

Hasta pronto!!!! Kus