Dancing in the rain

“Life isn’t about waiting for the storm to pass by, it is about learning how to dance in the rain.”

( American marketing idiot,2010)

Een assignment in de UK word zwaar beoordeeld op de manier hoe er gerefereerd is. Dit moet allemaal gebeuren via een bepaald systeem wat niet zo gemakkelijk is. Niet alleen is het aantal bronnen belangrijk, maar ook de manier waarop deze gequoteerd is doet er toe. Ja de eerste assignments zijn ingeleverd en de rest moet eind januari ingeleverd worden. Persoonlijk vind ik het assessment wat komen gaat het leukste onderdeel, omdat je daar heel specifiek een topic kunt uitkiezen wat je interesseert. Ik heb gekozen voor HR en mijn opdracht om te kijken hoe HR een toegevoegde waarde kan bieden aan organisaties.

De afgelopen week zijn behoorlijk snel voorbij gegaan. Voor het eerst in mijn leven Halloween meegemaakt. Ik ben niet heel goed in verkleden en iemand merkte dan ook terecht op bij het zien van foto’s: Stef waarom ben jij niet verkleed? Nou correctie dat was ik wel. Alsof ik normaal met een wit geschminkt hoofd rond loop en dat mijn lippenstift bewust naast mijn mond zit. Maar erg leuk om een keer mee te maken. Mijn Duitse vrienden hadden zich flink uitgedost voor deze gelegenheid en  er liepen dus ook behoorlijk wat boeven, weerwolven en mummies rond aangevuld met Dr. Death. Ik heb me bij de laatst genoemde uiteraard in moeten houden.

Verder is er een ander unicum (nee dit is geen referentie aan het Hongaarse drankje) ik doe aan liefdadigheidswerk. Het is een perfecte manier om ervaring op te doen, die je normaal gesproken niet zou opdoen als part-time baantje. Ik werk op de marketingafdeling van Whizz Kidz. Dit is een organisatie die de mobiliteit verbeterd van zwaar gehandicapte kinderen door middel van verlenen van rolstoelen. Hieromheen worden allerlei activiteiten georganiseerd om zo geld in te zamelen.

De afgelopen dagen is Wales behoorlijk in het nieuws geweest vanwege de regenbuien, de 277 weeralarmen (hier betekent een weeralarm ook echt een weeralarm en niet als in Nederland dat je dan gerust je handdoekje kan pakken om naar het strand te gaan), overstromingen en wellicht nog meer. Geen zorgen ik loop nog steeds op mijn hakken en ik draag nog steeds geen sokken in mijn converse (familietrek)! Conclusie in Cardiff is er weinig aan de hand en dat vinden de locals ook, aangezien ze vandaag nog rustig in hun t-shirt rond liepen.

De tijd vliegt voorbij. En mijn agenda voor als ik in Nederland bent raak ook steeds voller.  Ik kijk nu al uit naar de discussies onder een gezellige kaasfondue, de foute grappen onder gourmet op de Andorrastraat, de sauna (plaats onbekend uiteraard), oud en nieuw en al het andere wat nog ongepland is, maar minstens zo leuk is.  

Tot snel

Liefs Stephanie