Cardiff's Megamindy vs Sweetdushi19

Half 5 de wekker gaat, veel te vroeg voor een snoozer als ik en  absoluut niet voor herhaling vatbaar (tenzij in het geval vakantie).  En ook dit keer is het anders; ik vertrek vandaag naar Cardiff.  Ik heb het geluk dat mijn ouders mij willen brengen met de auto en dat mijn oudtante mee gaat. Conclusie is dus ook: we zitten als een stel hilbillies in de auto met veel te veel spullen. En het erge is nog dat mijn ouders en tante slechts een plastic tasje mee mochten nemen.

Gewapend met flink wat leesvoer kan ik de reis best aan. Ik kom tot de conclusie dat Vogue Nederland niet mijn ding is en dat 50 kleuren grijs echt het ultieme cadeau is voor mannen die de sexuele spanning binnen hun relatie weer op het gewenste niveau willen krijgen.  Dus mannen de cadeautip voor kerst geef ik hierbij gratis, aan de rest van mijn consult zit wel een tarief aan vast.

Na een rit van ruim 8 uur, komen wij aan bij mijn woonruimte voor de komende 9 maanden. En ik ben onder de indruk. Ik kan niet anders zeggen dan dat het er top uit ziet. Ik zit vlak bij het centrum  met alle gemakken van dien. Zoals jullie wellicht weten, heb ik eerst een poging gedaan om op de campus terecht te komen. Ik zit in mijn eerste week op de campus, maar door gebrek aan ruimte kan ik niet blijven. Hetgeen ik eerst super jammer vond, maar nu bij het objectief beoordelen van de 2 ruimtes eigenlijk heel erg blij ben met deze afwijzing.   

Nadat alle spullen in mijn woonruimtes zijn geplaatst, is het natuurlijk tijd voor downtown Cardiff. Het is inmiddels al 7 uur en we barsten van de honger. Na 10 minuten in Cardiff te hebben gewandeld, valt mij het volgende op:
De ‘dames in de dop’ houden van kort. Nee dit slaat niet op hun kapsel, maar op hun jurklengte. Indien zij geen kort rokje/jurkje dragen dan zijn de dames verkleed. Dus zonder te hallucineren en zonder alcoholische versnaperingen kan ik jullie vertellen dat Mario Bros, Elvis en Mega Mindy zijn langs gelopen.
Conclusie op de eerste dag is dus ook: De dames hier zijn best ordinair. Gelukkig ben ik als Almeerse wel wat gewend. Toevallig laatst nog een gruwelbeeld van Almeerse meiden besproken met een man van de wereld. De “dames” in Almere gebruiken graag namen als sweetdushi in hun e-mail adres (hoe wil je ooit serieus genomen worden tijdens een sollicitatie gesprek), een gouden oorbel met naam (Hoe langer de naam, hoe beter voor je reputatie), knot op de zijkant van je hoofd met een vlecht eraan en uiteraard kauwgom of sigaret in de mond. Dus met andere woorden ik ben echt wel wat gewend en noem iemand niet heel snel ordinair(echt niet), de “dames” in Almere lopen er bijna bij als prinsesjes (op de erwt wel te verstaan).

Dag 2 zijn we uiteraard Cardiff nog meer gaan verkennen. En ik vind het super. Ik hou van kleine steden met een bepaald karakter en historie (iets wat mij als Almeerse  vreemd is). Cardiff heeft een vrij oud stadscentrum met veel historische monumenten, een rijke geschiedenis vol ridders (volgens een aantal vriendinnen loopt mijn ridder hier ook rond, wat ik ernstig betwijfel bij het zien van de typische man uit Wales, die te herkennen is aan zijn slechte tanden  en een pul bier in zijn hand). Ik zie dat toch niet zo snel gebeuren.

Terug naar de  geschiedenis van Cardiff. Deze  word op een hele bijzondere manier gecombineerd met een super nieuw en modern shopping centre, waarin de Amerikaanse bedrijven als Apple, Nike, Abercrombie en zijn naughty causin (naam vergeten) ruimschoots aanwezig zijn. Allemaal retailbedrijven die het hier uitstekend doen, sterker nog het enige bedrijf dat het opvallend rustig heeft, is een jeansgigant uit Nederland. Jammer eigenlijk. Overigens zie je hier heel duidelijk waarom een retail concept wel of niet werkt. Hoe duidelijker, dynamischer en interactiever het concept is, hoe aantrekkelijker het is voor de consument. Ook hier zie je dat consumenten minder merkbewust zijn dan in het verleden. De duurdere winkels zijn hier ook al met 10% aan het stunten (belachelijk en funest voor de retail). Terwijl de winkels in het midden segment afgeladen zijn met mensen. Mevrouw Pechtold (M.R.C.G) als je dit leest zeg ik: regel# 1.

Zojuist mij aangemeld voor International Welcomings week. Ik ben verwelkomd door een leuke en enthousiaste staff. Onder het mom ik ken toch nog niemand hier staat er op mijn programma deze week:
Zondagavond: internationale bingo
Maandag: Welsch museum en een werelddisco (Bij het laatste krijg ik het idee dat ik een klompendans moet doen)
Dinsdag: Tour in Cardiff inclusief boottocht (ik hoef mijn haar dus niet te föhnen) en Indiaas eten in de avond (laura als je komt, weet ik waarschijnlijk een goed Indiaas restaurant voor jouw voorliefde voor curries)
Woensdag: Trip to big pitt. Cardiff is een oude mijnstad dus genoeg om de dag mee te vullen, waarbij je ook in de mijnen gaat rondlopen. Bye bye schone converse schoenen (reminder!! nieuwe bestellen voor december). Het avondprogramma is een talentenjacht. Nou ik denk dat als ik mijn ritmisch talent laat zien dat de avond snel voorbij is. Op entertainment gebied kan het wellicht stand-up comedy worden of sprintje van 100 meter. Maar meer zit er niet in dus ik denk dat het bij mijn grootste talent blijft: waarnemen en observeren.
Donderdag is een informatie dag. Een dag waarbij gestimuleerd word dat je een vrijwilligers functie op je neemt. Iets wat niet echt bij mij past. Dierenverzorgster?? Nee!! Ouderenverzorgster?? Nee!!! Ik denk dat het iets word dan in de sportwereld.

Dit is even een kleine beschrijving hoe mijn eerste dagen eruit hebben gezien en hoe de komende dagen eruit zullen gaan zien.

Nu op naar de Tapasbar, waar ik net voor ben uitgenodigd. Goed begin is het halve werk zeg ik.

Liefs en Tot snel,

Stephanie